Вазифаҳои васии кӯдаки ноболиғ: парастор

Вазифаҳои васии кӯдаки ноболиғ: парастор

Ӯҳдадориҳои парастор қариб ба масъулияти падару модар баробаранд. Агар шахсе масъулияти тарбияи кӯдакро ба ӯҳда гирад, ӯ бояд ҳамаи талаботи қонунро риоя кунад.

Ӯҳдадориҳои парастор дар тарбияи кӯдаки ноболиғ

Парасторон бояд дар бораи саломатӣ, рушди ҷисмонӣ, равонӣ ва зеҳнии парастор, дар бораи таҳсилоти ӯ, дар бораи ҳифзи ҳуқуқу озодиҳо ғамхорӣ кунанд.

Ӯҳдадориҳои васиён барои ҳифзи шахси манфиатдор тарҳрезӣ шудаанд

Ҳама масъулиятҳо дар қонун ба таври возеҳ муайян шудаанд:

  • Дар бораи тарбияи кӯдак ғамхорӣ кунед, ӯро бо либос, хӯрок ва дигар чизҳои барои ҳаёт зарур таъмин кунед.
  • Ба шогирд ғамхорӣ ва табобати саривақтӣ расонед.
  • Палатаро бо маълумоти ибтидоӣ таъмин кунед.
  • Ба ӯ имконият диҳед, ки бо хешовандон муошират кунад, чунин муоширатро таъмин кунад.
  • Ҳуқуқ ва манфиатҳои шогирди хурди худро дар назди ҷомеа ва давлат муаррифӣ кунед.
  • Боварӣ ҳосил кунед, ки хонанда ҳамаи пардохтҳоро, ки ба ӯ лозим аст, мегирад.
  • Ба амволи палата нигоҳубин кунед, аммо онро бо салоҳдиди худ ихтиёрдорӣ накунед.
  • Боварӣ ҳосил кунед, ки шӯъба барои пардохти зарари ба ӯ ё саломатии ӯ расонидашуда ҳама пардохтҳои заруриро мегирад.

Васийро танҳо бо се сабаб аз ӯҳдадориҳои номбаршуда озод кардан мумкин аст: ӯ парасториро ба падару модараш баргардонд, ӯро дар муассисаи таълимии таҳти васояти давлат қарор дод ва дархости дахлдор пешниҳод кард. Дар ҳолати охирин, дархост бояд бо як сабаби ҷиддӣ дастгирӣ карда шавад, ба монанди бемории вазнин ё вазъи бади молиявӣ.

Чизе, ки ба мудири беруна мамнӯъ аст  

Дар навбати аввал ба васӣ рад кардани иҷрои ӯҳдадориҳои бевоситаи ӯ манъ аст. Илова бар ин, ӯ ва хешовандони наздики ӯ ва хешовандони ғайриқонунӣ ҳақ надоранд:

  • бо парастор муомилот анҷом диҳанд, ба истиснои сабти акти тӯҳфа барои хонанда;
  • шогирдро дар суд намояндагӣ мекунад;
  • гирифтани қарз ба номи хонанда;
  • бо номи ҳар як хонанда аз номи хонанда молу мулкро интиқол диҳад;
  • моликияти шахсӣ ва пули хонанда, аз ҷумла нафақа ё алименти ӯро аз худ кунад.

Лутфан таваҷҷӯҳ намоед, ки парастор барои ҳама амалиёте, ки аз номи шогирдаш анҷом дода шудааст, масъул аст. Инчунин, агар парастор ё моликияти ӯ таҳти зарар қарор гирад, парастор дар назди қонун ҷавобгар хоҳад буд.

Иҷрои ӯҳдадориҳоятонро назорат кунед, то дар қонун ягон мушкилот пеш наояд. Дар хотир доред, ки тамоми кӯшишҳои сарфкардаатон ба чашмони хушбахтии кӯдаке, ки шумо тарбия мекунед, меарзад.

Дин ва мазҳаб