Ёрии аввал барои кӯдакон: он чизеро, ки ҳама бояд донад

 

Дар ин мақола, бо дастгирии мутахассисони созмони хайрияи Мария Мама, ки бо наҷотдиҳандагони сертификатсияшудаи Россоюзспа дар Маскав дарсҳои ройгони мастер-классҳо мегузаронад, мо маслиҳатҳоро ҷамъ овардем, ки ба кӯдакон зуд ва дуруст расонидани ёрии аввалия кӯмак мекунанд.

Ёрии аввалин барои гум кардани ҳуш 

– вокуниш ба садо (бо ном занг занед, дасти худро дар назди гӯшҳо занед);

– Мавҷудияти набз (бо чор ангушт, набзи гарданро санҷед, давомаш на камтар аз 10 сония аст. Набз дар ду тарафи гардан эҳсос мешавад);

– Мавҷудияти нафаскашӣ (ба лабони кӯдак такя кардан ё оинаро истифода бурдан лозим аст). 

Агар шумо ба ҳадди аққал яке аз нишонаҳои дар боло зикршуда вокуниш нишон надиҳед, шумо бояд ба гузаронидани реаниматсияи дилу шуш (РПР) идома диҳед ва онро то омадани ёрии таъҷилӣ пайваста анҷом диҳед. 

– Тугмаҳои либос, камарбанди камарро кушоед; – Бо ангушти калон то қафаси сина қад-қади холигии шикамро кашед, раванди ксифоидро даст кашед; – Аз ҷараёни ксифоидии 2 ангушт дур шавед ва дар ин ҷо массажи ғайримустақими дилро анҷом диҳед; – Барои калонсолон массажи ғайримустақими дил бо ду даст, якеро ба болои дигар гузошта, барои наврасон ва кӯдак – бо як даст, барои кӯдаки хурдсол (то 1,5-2 сола) анҷом дода мешавад. бо ду ангушт; – Давраи CPR: 30 фишурдани қафаси сина – 2 нафас ба даҳон; – Ҳангоми нафаскашии сунъӣ сарро ба ақиб партофтан, манаҳро баланд кардан, даҳон кушодан, биниро чич кардан ва ба даҳони ҷабрдида нафас кашидан лозим аст; – Ҳангоми кӯмак ба кӯдакон нафас набояд пур бошад, барои кӯдакони навзод – хеле хурд, тақрибан ба ҳаҷми нафаси кӯдак баробар бошад; – Пас аз 5-6 давраи репродуктивӣ (1 давра = 30 фишурда: 2 нафас) бояд набз, нафаскашӣ, аксуламали чашмакҳоро ба рӯшноӣ тафтиш кард. Дар сурати набудани набз ва нафаскашї реаниматсияро то омадани мошини ёрии таъљилї давом додан лозим аст; – Баробари пайдо шудани набз ё нафаскашї, репродуктивї бояд ќатъ карда, љабрдида ба њолати устувор оварда шавад (дастро боло бардошта, пояшро аз зону хам карда, ба пањлў гардонед).

Муҳим аст: агар дар атрофи шумо одамон бошанд, аз онҳо хоҳиш кунед, ки пеш аз оғози реаниматсия мошини ёрии таъҷилиро даъват кунанд. Агар шумо танҳо кӯмаки аввалияро расонед - шумо вақтро барои занг задан ба ёрии таъҷилӣ беҳуда сарф карда наметавонед, шумо бояд CPR-ро оғоз кунед. Ёрии таъҷилӣ пас аз 5-6 давраи реаниматсияи дилу шушро даъват кардан мумкин аст, он тақрибан 2 дақиқа дорад, ки пас аз он амалро идома додан лозим аст.

Ёрии аввалин ҳангоми ворид шудани ҷисми бегона ба роҳи нафас (асфиксия)

Асфиксияи қисман: нафаскашӣ душвор аст, аммо вуҷуд дорад, кӯдак ба сулфаи сахт оғоз мекунад. Дар ин ҳолат ба ӯ иҷозат додан лозим аст, ки сулфа кунад, сулфа назар ба ҳама гуна чораҳои ёрирасон самараноктар аст.

Асфиксияи пурра бо кӯшишҳои пурғавғо барои нафаскашӣ ва ё баръакс, хомӯшӣ, нотавонӣ нафаскашӣ, сурх ва сипас кабудӣ, гум шудани ҳуш хос аст.

– ҷабрдидаро ба зонуяш чаппа гузоред, дар баробари сутунмӯҳра кафкӯбӣ кунед (самти зарба ба сар); – Агар усули дар боло зикршуда ёрӣ надиҳад, ҳангоми дар ҳолати амудӣ буданаш, ҷабрдидаро бо ду даст (яке ба мушт печида) аз пушт гирифта, ба ҷои байни ноф ва протсесси ксифоид сахт пахш кардан лозим аст. Ин усулро танҳо ба калонсолон ва кӯдакони калонсол истифода бурдан мумкин аст, зеро он осебпазиртар аст; – Агар натиҷа ба даст наояд ва ҷисми бегона пас аз ду усул хориҷ карда нашавад, онҳо бояд иваз карда шаванд; – Ҳангоми расонидани ёрии аввал ба тифли навзод онро ба дасти калонсолон гузоштан лозим аст (рӯяш дар кафи шахси калонсол, ангуштон дар байни даҳони кӯдак, гардан ва сарро дастгирӣ мекунанд) ва байни китфҳои китф 5 зарба задан лозим аст. ба сӯи сар. Пас аз тоб додан ва даҳони кӯдакро тафтиш кунед. Минбаъд – 5 клик ба мобайни стенна (сар бояд аз пойҳо пасттар бошад). 3 давраро такрор кунед ва агар кӯмак накунад, ёрии таъҷилӣ занг занед. То омадани мошини ёрии таъҷилӣ идома диҳед.

Ту наметавони: дар холати рост ба пушташ зада, бо ангуштон ба чисми бегона расидан кушиш кардан — ин боиси ба роххои нафас чукуртар рафтани чисми бегона мегардад ва вазъиятро тезу тунд мегардонад.

Ёрии аввалин барои ғарқ шудан дар об

Ғарқшавии ҳақиқӣ бо сианози пӯст ва кафкҳои фаровон аз даҳон ва бинӣ хос аст. Бо ин намуди ғарқшавӣ, одам миқдори зиёди обро фурӯ мебарад.

– ба зонуи ҷабрдида такя кунед; – Бо пахш кардани решаи забон рефлекси гагро ба вуҷуд оваред. Амалро то он даме, ки ҳама об берун равад, идома диҳед; – Агар рефлекс бедор нашавад, ба реаниматсияи дилу шуш гузаред; – Ҳатто агар ҷабрдида ба ҳуш оварда шуда бошад ҳам, ҳамеша ёрии таъҷилиро даъват кардан лозим аст, зеро ғарқшавӣ хатари пайдоиши мушкилиҳо дар шакли варами шуш, варами мағзи сар, боздошти дил дорад.

Ғарқшавии хушк (сафед). дар оби ях ё хлордор (сӯроҳ, ҳавз, ванна) ба амал меояд. Он бо рангоранг, мавҷудияти миқдори ками кафкҳои "хушк" тавсиф мешавад, ки дар сурати пок кардани он нишонае намемонад. Бо ин намуди ғарқшавӣ одам миқдори зиёди обро фурӯ намебарад ва дар натиҷаи спазми роҳҳои нафас боздошти нафас ба амал меояд.

фавран ба реанимацияи дилу шуш шуруъ мекунанд.

Ёрии аввалин барои зарбаи электр

— Чабрдидаро аз таъсири чараён рахо кунед — уро бо предмети чубин аз предмети электрикй дур кунед, аз курпаи гафс ё чизе, ки чараён намегузаронад, истифода бурдан мумкин аст; – мавҷудияти набз ва нафаскаширо тафтиш кунед, дар сурати набудани онҳо ба реаниматсияи дилу шуш гузаред; – Ҳангоми мавҷудияти набз ва нафаскашӣ, дар ҳар сурат, ёрии таъҷилиро даъват кунед, зеро эҳтимолияти боздошти дил зиёд аст; – Агар шахс пас аз зарбаи барқ ​​аз ҳуш рафта бошад, зонуҳояшро хам карда, ба нуқтаҳои дард (пайванди пардаи бинӣ ва лаби боло, паси гӯшҳо, зери устухони гулӯ) фишор диҳед.

Ёрии аввалин барои сӯхтагӣ

Тартиби сӯхтан аз дараҷаи он вобаста аст.

Дараҷаи 1: сурхшавии сатҳи пӯст, варам, дард. Дараҷаи 2: сурхшавии сатҳи пӯст, варам, дард, блистер. Дараҷаи 3: сурхшавии сатҳи пӯст, варам, дард, блистерҳо, хунравӣ. дараҷаи 4: сӯзишворӣ.

Азбаски дар ҳаёти ҳаррӯза мо аксар вақт бо ду варианти аввали сӯхтагӣ дучор мешавем, мо тартиби расонидани кӯмакро ба онҳо баррасӣ хоҳем кард.

Дар ҳолати сӯхтани дараҷаи якум, ҷои осебдидаи пӯстро дар зери оби хунук (15-20 дараҷа, на ях) барои 15-20 дақиқа гузоштан лозим аст. Ҳамин тариқ, мо сатҳи пӯстро хунук мекунем ва сӯхтани сӯхтаро ба бофтаҳо чуқур ворид намекунем. Баъд аз ин, шумо метавонед сӯхтаро бо агенти шифобахш тадҳин кунед. Шумо онро равған карда наметавонед!

Ҳангоми сӯхтани дараҷаи дуюм, фаромӯш накунед, ки блистерҳои дар пӯст пайдошуда дарида нашаванд. Инчунин, либосҳои сӯхтаро накашед. Зарур аст, ки ба воситаи матои сӯхта ё хунук латтаи тарро молида, ба духтур муроҷиат кунед.

Дар ҳолати сӯхтани чашм рӯйро ба зарфи об паст карда, дар об чашмак задан лозим аст, сипас ба чашмони пӯшида латтаи тар молидан лозим аст.

Ҳангоми сӯхтани ишқдор рӯи пӯстро бо маҳлули 1-2%-и бор, лиму, кислотаи сирко коркард кардан лозим аст.

Дар ҳолати сӯхтани кислота, пӯстро бо оби собун, об бо сода ё танҳо миқдори зиёди оби тоза табобат кунед. Пайванди стерилизатсияро истифода баред.

Ёрии аввалин дар сурати сармо задан

– Ба гармо равед Кӯдакро пӯшонед ва ба гармкунии ТАҲИДИРАН шурӯъ кунед. Агар дасту пойҳо сармо зада бошанд, пас онҳоро дар ҳарорати хонагӣ ба об фуроварда, 40 дақиқа гарм карда, тадриҷан ҳарорати обро то 36 дараҷа баланд кунед; – Ба фаровонӣ нӯшокиҳои гарм ва ширин диҳед – аз дарун гарм. – Малҳами шифобахши захмро дертар молед; – Агар блистерҳо пайдо шаванд, доғҳои пӯст пайдо шаванд ё ҳассосияти пӯст барқарор нашавад, ба духтур муроҷиат кунед.

Ту наметавони: пӯстро молед (бо дастҳо, матоъ, барф, спирт), пӯстро бе ҳеҷ чизи гарм гарм кунед, машрубот бинӯшед.

Ёрии аввалин барои зарбаи гармӣ

Зарбаи гармӣ ё зарбаи офтоб бо чарх задани сар, дилбеҳузурӣ ва рангоранг тавсиф мешавад. Ҷабрдидаро ба соя бурдан лозим аст, бинтҳои таршударо ба пешонӣ, гардан, паҳлӯ, дасту по гузошта, давра ба давра иваз кардан лозим аст. Барои таъмини гардиши хун, шумо метавонед дар зери пои худ ролик гузоред.

Ёрии аввалин барои заҳролудшавӣ

– Ба ҷабрдида оби фаровон диҳед ва ба решаи забон пахш карда, қайкунӣ кунед, амалро то баромадани об такрор кунед.

Муҳимтарин! Ҳангоми заҳролудшавӣ бо моддаҳои кимиёвӣ (кислота, сілтӣ) қайкунӣ кардан мумкин нест, танҳо об нӯшидан лозим аст.

Ёрии аввалин барои хунравӣ

Тартиби кӯмак ба хунравӣ аз намуди он вобаста аст: капиллярӣ, венозӣ ё артериалӣ.

Хунравии капиллярӣ – хунравии маъмултарин аз захмҳо, абразишҳо, буридани хурд.

Дар сурати хунравии капиллярӣ захмро маҳкам карда, дезинфекция кардан ва бинт гузоштан лозим аст. Дар ҳолати хунравӣ аз бинӣ - саратонро ба пеш хам кунед, захмро бо тампончаи пахта маҳкам кунед, ба минтақаи бинӣ хунук молед. Агар дар давоми 15-20 дақиқа хун қатъ нашавад, ёрии таъҷилиро даъват кунед.

Хунравии венозӣ бо хуни сурхи тира, ҷараёни ҳамвор, бе фаввора хос аст.

 ба захм бевосита фишор оваред, чанд бинт гузоред ва захмро бибандед, ёрии таъчилиро даъват кунед.

Хунравии артериалӣ бо осеб дидани рагҳои рагҳо (бачадон, фемор, устухон, бракиалӣ) мушоҳида мешавад ва бо ҷараёни равон хос аст.

– Дар давоми 2 дақиқа хунравии артерияро қатъ кардан лозим аст. – Бо ангушти худ захмро пахш кунед, хунравии колинро – бо мушт, бо хунравии устухон – мушти худро ба рони болои захм пахш кунед. – Дар ҳолатҳои шадид, ба муддати 1 соат турникет гузоред, бо имзои вақти гузоштани турникет.

Ёрии аввалин барои шикастани

– Ҳангоми шикастани пўшида дасту поро дар ҳолате, ки дар он буд, бе ҳаракат гузоштан, бинт кардан ё шин кардан лозим аст; – ҳангоми шикастани кушода – хунравиро қатъ кунед, дасту пойро ҳаракат накунед; – Ба ёрии тиббӣ муроҷиат кунед.

Малакаҳои кӯмаки аввалия чизи беҳтареро донистан мумкин аст, аммо ҳеҷ гоҳ истифода набаред, на надонистан ва дар ҳолати фавқулодда нотавон будан. Албатта, чунин маълумот дар дарсҳои амалӣ беҳтар дар хотир нигоҳ дошта мешавад, махсусан дар амал фаҳмидан муҳим аст, масалан, техникаи реаниматсияи дилу шуш. Аз ин рӯ, агар шумо ба ин мавзӯъ таваҷҷӯҳ дошта бошед, мо ба шумо маслиҳат медиҳем, ки курсҳои ёрии аввалро барои худ интихоб кунед ва дар онҳо иштирок кунед.

Масалан, ташкилоти «Мария Мама» бо дастгирии «Иттиҳоди наҷотдиҳандагони Русия» ҳар моҳ семинари амалии РОЙГОН «Мактаби ёрии аввал барои кӯдакон» ташкил мекунад, ки муфассалтар дар бораи он шумо метавонед

 

Дин ва мазҳаб