Гомеопатия: мусбат ва манфии

Дуввумин системаи тиббӣ аз ҳама паҳншуда дар ҷаҳон гомеопатия мебошад. Принсипи асосие, ки бар он ин шакли алтернативии тиб асос ёфтааст, ин аст, ки мисли табобат мисли. Гомеопатия минералҳо ва растаниҳоро барои истеҳсоли доруҳо истифода мебарад. Ҷанбаҳои мусбати ин равиши тиббӣ, инчунин хусусиятҳои онро баррасӣ кунед. – Азбаски доруҳои гомеопатикӣ тавассути пурқувватгардонии ҷузъҳои гиёҳӣ ва минералӣ сохта шудаанд, онҳо ҳам барои кӯдакон ва ҳам барои занони ҳомиладор, ки ба тибби расмӣ ҳассосанд, бехатаранд. Табобати гомеопатикӣ ба рафъи сабабҳо нигаронида шудааст, на нишонаҳои беморӣ. Ин махсусан дар табобати ҳолатҳои музмин муҳим аст, ки барои онҳо гомеопатия бомуваффақият кор мекунад. «Ин як беморӣ ё узв нест, балки тамоми инсон дар маҷмӯъ, ҳамчун система баррасӣ мешавад. Гомеопатия бемориро не, балки одамро табобат мекунад. – Гомеопатия системаи масуниятро пахш намекунад, дар ҳоле ки аксари тибби анъанавӣ таъсири супрессивӣ дорад. Масалан, доруҳои сулфа рефлекси сулфаро пахш мекунанд, ки дар ҳамин ҳол, яке аз роҳҳои поксозии бадан аст. — Гомеопати кордону донишмандро аз духтури ноухдабаро фарк кардан душвор аст. – Интихоби доруи аз ҳама шабеҳ барои конститутсияи шумо метавонад вақти зиёдро талаб кунад, зеро духтур бояд шумораи зиёди нозукиҳо ва омилҳоро ба назар гирад. Масалан, ба се нафари гирифтори экзема се доруи гуногун таъин карда мешавад. Интихоби маводи мухаддир аз хусусияти бемулоҳиза, локализатсия, дигар аломатҳои ҳамроҳ ва бисёр нозукиҳои гуногун вобаста аст. Ҳамин тариқ, мутахассис лозим аст, ки метавонад як парвандаи мушаххасро ба таври муфассал таҳлил кунад ва яке аз доруҳои зиёдеро интихоб кунад. Умуман, гомеопатия як воситаи олиҷаноб дар муолиҷаи бемориҳои музмин буда, дар аксари мавридҳо беҳбуди назарраси вазъ ё муолиҷаи комилро нишон медиҳад. Барои маслиҳат, кӯшиш кунед, ки мутахассиси собитшуда ва ботаҷриба пайдо кунед. Саломат бошед!

Дин ва мазҳаб